Huwag nio naman akong ganituhin
I really don't deserve this... Wag nio akong ganituhin. Kahit minsan, alam kong mga pabiro lang ang mga simpleng hirit niyo na bakit andito ka pa? that means half true for me. Masakit naman yung desisyong ginawa ko ha, nanganganib nga akong hindi makapagpatuloy ng pag-aaral dahil sa patung-patong na problema ng pamilya namin, ginaganito niyo pa ako? Ang sakit nun kahit papaano... Lalo na kung nanggagaling pa sa mga bibig ng sarili kong mga kaibigan... shet, ang sakit...
Pinipigil ko na nga lang ang depression ko... Salamat talaga Jill de Dumo... Ikaw talaga ang tunay kong reality check... Tama ka, hindi tama ang pagiging selfish... Walang idudulot na mabuti yun para sa akin at sa pamilya ko. Jill, tunay ka talagang kaibigan... Salamat talaga... Alam kong may problema ka din, pero nagawa mo pa talaga akong tulungan...
Jill Mae Petronio, Asamarie Arevalo, my dearest truefriends... salamat at lagi niyo kong dinadamayan, from the day na in-open ko itong problemang ito, hanggang ngayon, andiyan pa din kayo. Mahal ko kayo talaga...
UP friends (esp. JPIA batchmates), mahal ko kayo... minsan lang talaga di niyo naiisip na masakit lang talaga. Walang kuwenta yung mga pang-aasar niyo before, as in wala, pero please, be sensitive minsan kung medyo delicate yung sitwasyon. Masakit lang talaga dahil parang mina-marginalize niyo ko by doing that simple mockery. Sorry ha, I've never been this low before kaya di pa ko sanay...
Papa, salamat sa patuloy na pagsuporta, kahit alam kong isa akong matinding failure sa family. Alam kong nanganganib na din ang kalusugan mo dahil sa pasma, pero promise, pagbubutihan ko po. Nawala na yung drive ko before sa pag-aaral dahil sa mga problema natin sa bahay...
At ngayon, di pa din ako enrolled. GO FEU!!! hahaha
P.S.: Kung ayaw niyo na kong makita dahil sa mga rasong di ko alam, sige, kaya kong gawin yun. Kung di man masakit para sa inyo yun, titiisin ko na lang ang sakit... Alam kong mas masaklap pa din kay Dung, pero masakit din para sa akin yung pag-alis ko. If you want a goodbye, ok I will give you all what you want... there will be no see you later for us...
Pinipigil ko na nga lang ang depression ko... Salamat talaga Jill de Dumo... Ikaw talaga ang tunay kong reality check... Tama ka, hindi tama ang pagiging selfish... Walang idudulot na mabuti yun para sa akin at sa pamilya ko. Jill, tunay ka talagang kaibigan... Salamat talaga... Alam kong may problema ka din, pero nagawa mo pa talaga akong tulungan...
Jill Mae Petronio, Asamarie Arevalo, my dearest truefriends... salamat at lagi niyo kong dinadamayan, from the day na in-open ko itong problemang ito, hanggang ngayon, andiyan pa din kayo. Mahal ko kayo talaga...
UP friends (esp. JPIA batchmates), mahal ko kayo... minsan lang talaga di niyo naiisip na masakit lang talaga. Walang kuwenta yung mga pang-aasar niyo before, as in wala, pero please, be sensitive minsan kung medyo delicate yung sitwasyon. Masakit lang talaga dahil parang mina-marginalize niyo ko by doing that simple mockery. Sorry ha, I've never been this low before kaya di pa ko sanay...
Papa, salamat sa patuloy na pagsuporta, kahit alam kong isa akong matinding failure sa family. Alam kong nanganganib na din ang kalusugan mo dahil sa pasma, pero promise, pagbubutihan ko po. Nawala na yung drive ko before sa pag-aaral dahil sa mga problema natin sa bahay...
At ngayon, di pa din ako enrolled. GO FEU!!! hahaha
P.S.: Kung ayaw niyo na kong makita dahil sa mga rasong di ko alam, sige, kaya kong gawin yun. Kung di man masakit para sa inyo yun, titiisin ko na lang ang sakit... Alam kong mas masaklap pa din kay Dung, pero masakit din para sa akin yung pag-alis ko. If you want a goodbye, ok I will give you all what you want... there will be no see you later for us...
posted by JON at
3:13 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home